Żelazo (Fe) - (łac. Ferrum) pierwiastek chemiczny, drugi najczęściej występujący metal na świecie (po aluminium). W postaci wolnej żelazo występuje tylko w meteorytach spadających na ziemię. Obecność żelaza w wodzie gruntowej wiąże się z tym, że jest to czwarty najbardziej rozpowszechniony składnik chemiczny w przyrodzie – stanowi on 4,56% masy skorupy ziemskiej i 8-10% w wodzie morskiej. W systemach wodociągowych koncentracja żelaza jest często wyższa od maksymalnej dopuszczalnej (0,2 mg / L) , a ilość tego parametru w wodzie podziemnej jest często kilkakrotnie wyższa od dopuszczalnej normy. Nawet niskie stężenia żelaza w wodzie jak 0,3-0,4 mg/l może powodować pojawienie się plam na zlewach, naczyniach, tkaninach i innych powierzchniach. Podwyższony poziom żelaza nadaje wodzie brązowawy kolor, metaliczny smak i zły zapach, może zmienić smak i wygląd herbaty, kawy i innych napojów.
Żelazo znajduje się we wszystkich organizmach - roślinach i zwierzętach, jako pierwiastek śladowy, to znaczy w bardzo małych ilościach (średnio około 0,02%). Jego główna funkcja biologiczna to transport tlenu. Dzienne zapotrzebowanie człowieka na żelazo (6-20 mg) całkowicie zapewnia się żywnością którą spożywamy (bogate w żelazo są mięso, jajka, chleb, szpinak, buraki). W organizmie przeciętnego człowieka (waga 70 kg) zawiera się 4,2 g żelaza, a w jednym litrze krwi - około 450 mg.
Pierwiastek ten występuje w wodzie najczęściej w postaci rozpuszczonej Fe2+, jego usunięcie polega na utlenieniu tego pierwiastka do formy Fe3+ , który w wodzie jest nierozpuszczalny. W następnym etapie uzdatniania związek ten zostaje zatrzymany na odpowiednich złożach filtracyjnych. Na odżelazianie duży wpływ mają również wpływ inne parametry wody takie jak np. agresywne CO2, mangan, mętność, barwa. Przy projektowaniu systemu technologicznego wymagane jest określenie pełnego badania wody co pozwoli na dobór najbardziej optymalnej technologii uzdatniania wody.
