Dezynfekcja przeprowadzana za pomocą chloru jest wciąż najpopularniejsza, choć do „głosu” dochodzą metody bardziej efektywne i ekologiczne. Chlor stosowany jest jako jedna z technologii uzdatniania wody już od początku XX w. Otrzymuje się go w wyniku elektrolizy wodnego roztworu chlorku sodu. Popularność chloru nie wzięła się znikąd – od czasu masowego stosowania tego środka dezynfekcyjnego zdecydowanie zmniejszyła się zachorowalność na różnego rodzaju choroby zakaźne – to efekt wysokiego potencjału bakteriobójczego chloru. Niestety, stosowanie chloru ma nie tylko pozytywne skutki. Jak wiadomo – podczas przeprowadzenia chlorowania powstają związki, które wykazują mocne działanie toksyczne i w związku z tym nie są obojętne dla zdrowia. Reakcja chloru z wodą (i znajdującymi się w niej związkami organicznymi) może stanowić poważne zagrożenie zdrowotne, szczególnie jeśli mamy na uwadze wodę pitną. Ponieważ z takiej wody korzystamy bardzo często, aplikowanie sobie wraz z nią niewielkich dawek chloru (niemal ciągłe) może przyczynić się do aktywizacji różnych procesów chorobotwórczych, w tym nowotworowych. Chlor może również wykazywać niekorzystne działanie dermatologiczne. Wpływa też na nieprawidłowości w metabolizmie.
Uboczne produkty stosowania chloru. Jest ich wiele i wykazują one mocniejszy albo słabszy, jednak zazwyczaj negatywny skutek dla naszego zdrowia, dlatego stosowanie chloru i łączenie go z innymi substancjami jest ściśle regulowane przez przepisy prawa.
Aldehydy
To organiczne produkty uboczne stosowania chloru. Należą do związków karbonylowych. W reakcji z chlorem w wodzie powstają: formaldehyd, acetaldehyd, glioksal i metyloglioksal. W kontekście stwarzania zagrożenia zdrowotnego najczęściej wymienia się formaldehyd, który wykazuje działanie kancerogenne. Pozostałe z w/w związków mogą również wywoływać nowotwory – w obrębie układu pokarmowego i oddechowego. Na intensywność powstawania aldehydów w chlorowanej wodzie najistotniejszy wpływ ma ilość zawartych w niej substancji organicznych.
Chlorany
To pochodne rozkładu dwutlenku chloru, można je wyodrębnić w wodzie także jako wynik stosowania podchlorynów. Niektóre z nich (chlorany potasu, wapnia i sodu) zaliczane są do pestycydów. Mogą być przyczyną niedotlenienia tkanek. Maksymalne dopuszczalne stężenie chloranów w wodzie nie może przekraczać 0,7 [mg/l].
Chlorofenole
Zaliczane są do pestycydów. Powstają w wodzie pitnej, w wyniku przeprowadzania zabiegu chlorowania wód zawierających fenole. Wykazują działanie trujące, zdecydowanie negatywnie wpływając na pracę układu krążenia, układu nerwowego i oddechowego. Obarcza się je także działaniem rakotwórczym. Woda zawierająca te substancje ma charakterystyczny, bardzo nieprzyjemny smak i zapach.
Chloroform
Powstaje w wyniku reakcji między chlorem i substancjami organicznymi zawartymi w uzdatnianej wodzie. Chloroform (zaliczany do haloformów) jest substancją wykazującą silne działanie toksyczne.
Wpływa negatywnie na centralny układ nerwowy – może powodować zaburzenia ze strony wzroku, zawroty głowy, różnego rodzaju nerwobóle, pobudzenie, a nawet stany oszołomienia. Wykazuje działanie narkotyczne. Działa szkodliwie na wiele narządów wewnętrznych, w tym przede wszystkim wątrobę i nerki. Wywołuje problemy skórne. Może przyczynić się do powstania nowotworów.
Haloformy
Substancje będące chlorowcopochodnymi węglowodorów alifatycznych. Zalicza się do nich m.in. trójchlorowcopochodne metanu (THM). Powstają w wyniku chlorowania, ze związków organicznych, humusowych. Są szczególnie niebezpieczne ze względu na swoją dużą aktywność. Reakcja z substancjami organicznymi w wodzie pitnej ma miejsce do czasu, gdy wyczerpie się jeden ze składników tworzących reakcję (substancja organiczna albo chlor). Kolejne zagrożenie wiąże się z tym, że do niebezpiecznych reakcji tworzenia THM dochodzi nie tylko bezpośrednio w miejscu, w którym prowadzi się zabieg uzdatniania wody, ale również w sieci, za pośrednictwem której jest ona następnie rozprowadzana. Haloformy charakteryzują się wyjątkowo negatywnym wpływem na zdrowie człowieka, destabilizując pracę wielu organów. Są to związki wysoce toksyczne i rakotwórcze.
Tetrachloroetylen (czterochloroetylen)
Jeden z haloformów – tworzy się w wodzie pitnej, po chlorowaniu. Wykazuje działanie kancerogenne, narkotyczne i toksyczne. Jest szczególnie niebezpieczny dla centralnego układu nerwowego. Może powodować problemy ze wzrokiem. Jeśli mamy z nim dłuższy kontakt, narażamy kondycję serca, wątroby oraz nerek.
